Impotentie wordt medisch aangeduid als erectiestoornis (ED). Het beschrijft het onvermogen van een man om een erectie te krijgen of te behouden die voldoende is voor bevredigende geslachtsgemeenschap. Deze aandoening, die meestal oudere mannen treft, weerspiegelt een specifiek soort seksuele disfunctie van de penis waarbij deze niet hard wordt of uitzet wanneer een man seksueel opgewonden is, of misschien wel hard wordt maar niet hard genoeg om geslachtsgemeenschap te hebben.
Erectiele disfunctie is een veel voorkomende aandoening, vooral naarmate mannen ouder worden. Uit statistieken blijkt bijvoorbeeld dat ongeveer 50% van de mannen tussen de 40 en 70 jaar in meer of mindere mate last heeft van ED.
Dit wijdverspreide voorkomen geeft aan dat ED een belangrijk gezondheidsprobleem is dat een aanzienlijk deel van de mannelijke bevolking in deze leeftijdscategorie treft.
Het primaire symptoom van erectiestoornissen is het onvermogen om een erectie te behouden die voldoende is voor geslachtsgemeenschap. Dit probleem kan zich in verschillende situaties manifesteren, zoals problemen met het krijgen van een erectie met een seksuele partner, het behouden van een erectie tijdens masturbatie, of het ervaren van een erectie bij het ontwaken die niet kan worden volgehouden.
De oorzaken van erectiestoornissen zijn veelzijdig en omvatten zowel lichamelijke als psychologische factoren:
Er zijn verschillende behandelingen voor erectiestoornissen, die kunnen worden afgestemd op de onderliggende oorzaak:
Met de juiste en tijdige behandeling kunnen de meeste mannen met erectiestoornissen weer een bevredigende seksuele functie bereiken. De prognose voor erectiestoornissen is over het algemeen goed, vooral als de aandoening in een vroeg stadium wordt behandeld en de onderliggende oorzaken effectief worden aangepakt. Voortdurend medisch consult en aanpassingen van de behandeling kunnen leiden tot aanzienlijke verbeteringen in de seksuele gezondheid en kwaliteit van leven.